സങ്കടൽ – കവിത

സങ്കടൽ – കവിത: തുഴ നഷ്ടമായ തോണിയിലാണ് നിന്റെ സഞ്ചാരം . ഓരോ കാമ ന കൊഴിഞ്ഞു വീഴുമ്പോഴും വിഷാദ കടലിൽ ഞാൻ തനിച്ചാണ്. നിന്റെ ചൂണ്ടയിൽ കൊത്താനാവാതെ ഞാൻ മരിച്ചു ജീവിക്കുകയാണ്. ഹൃദയ ഭാരത്താൽ സങ്കടൽ  നീന്താനാവാതെ കുഴഞ്ഞു പോവുകയാണ്.. അജിത്രി കോട്ടക്കല്‍