നോവല്‍ - രഹസ്യം – ലക്കം പതിമൂന്ന്

ഹോ ...എന്‍റെ ശ്വാസം നിലച്ചു പോയി . അന്നത്തെ ആ ശ്വാസം മുട്ട് ഇപ്പോഴും നെഞ്ചില്‍ കിടന്നു പിടയുന്നു. ജിക്സണ്‍ നെഞ്ചില്‍ ഒന്ന് തടവി നോക്കി . ....ഉം ...കുഴപ്പം ഇല്ല ..ലിഷയും കൂട്ടുകാരികളും കൂടി മരത്തിന്‍റെ തണലില്‍ ഇരുന്നുകൊണ്ട് എന്തൊക്കെയോ താമസകള്‍ പറഞ്ഞ് ചിരിക്കുന്നതായി അഭിനയിക്കുന്നു. എന്നാണ് എനിക്ക് തിന്നിയത് . ഞാനാണെങ്കില്‍ ഒറ്റക്കും .. ആ കപ്പല് മാവിന്റെ ചുവട്ടിലിരുന്നു വിഷമിച്ചുപോയി .  ദയനീയമായി ഒന്ന് മുകളിലേക്ക് നോക്കി. പഴുത്ത് ചുമന്ന കപ്പിലുമാങ്ങകളും പാകമായതും അല്ലാത്തതുമായ കശവണ്ടികളും ....എന്നെ നോക്കി കളിയാക്കുന്നതായി തോന്നി . പച്ച ഇലകള്‍ പഴുത്ത ഇലകളോട് ചെവിയിലെന്തോ പറഞ്ഞ് ചിരിക്കിന്നു.. തലയ്യാട്ടുന്നുമുണ്ട് . ഇവകള്‍ക്ക് ചലന ശേഷി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ തീര്‍ച്ചയായും എനിക്കുറപ്പുണ്ട് , മരത്തില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങി വന്നു , എന്‍റെ കയ്യില്‍ പിടിച്ച് ലിഷയുടെയും കൂട്ടുകാരികളുടെയും അടുത്തു കൊണ്ടുപോയി നിറുത്ത്തിയേനെ . ഒറ്റയ്ക്ക് അടുത്തു പോയി മിണ്ടാന്‍ പേടിയോ ......അതോ നാണമായിട്ടാണോ ......അതോ മനസിന്‌ ധൈര്യം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ ...ഇന്നും ..ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യം .

ഇടക്ക് തല തിരിച്ചു ലിഷയെ നോക്കി . ആ സമയം ലിഷയാണെങ്കില്‍ എന്നെയും നോക്കികൊണ്ട്‌ അങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നു . ചിരിക്കണോ , വേണ്ടയോ എന്നറിയാതെ ഞാനങ്ങനെ ഇരുന്നു പോയി . എന്താ ചിരിച്ചാല്‍ മനം പോകുമോ..സ്വയം ചിന്തിച്ചു പോയി .  ഏതോ ദുരഭിമാനം എന്നെ പിടികൂടിയപോലെ . അവസാനം ചിരിച്ചെന്നു വരുത്തി ചുണ്ടുകള്‍ കൊണ്ട് എന്തോ കാണിചു . ഒരു ഗോഷ്ടി പോലെയായിപ്പോയിഅത് .

ലിഷയുടെ സ്വര്‍ണ്ണ നിറത്തിലുള്ള മുടിയിഴകള്‍ , ആപ്പിളുകള്‍ പോലെയുള്ള ആ മുഘത്തെക്ക് പാറി വരുന്നത് മാത്രം കണ്ടു . നല്ല ഭംഗിയുള്ള മൂക്ക് . തത്തമ്മയുടെതുപോലെയുള്ള ചുവന്ന ചുണ്ടുകള്‍ .. ഹോ .. കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് ഞാന്‍ പരിസരം മറന്നു പോയി . പുസ്ത്തകത്തിലുള്ള ശ്രദ്ധ എങ്ങോട്ട് പോയോ ആവൊ ..

എന്തായാലും കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞു ലിഷയും കൂട്ടരും അവിടുന്ന് എഴുന്നേറ്റു പോയി . അവര് പോയി കഴിഞ്ഞു ചുമ്മാ ഒന്ന് അവിടം വരെ പോയി നോക്കി . ദേ ..കിടക്കുന്നു . ഭംഗിയായി മടക്കിവച്ച ഒരു കഷണം പേപ്പര്‍ . ചാടി എടുത്തു അത് തുറന്നു നോക്കി ..........................

ശേഷം ഭാഗം തുടരും ....

 Written by  -  binu mayappallil

All copy rights are reserved @binumayappallil .