Friday, February 27, 2015




കണ്ണുനീര്‍  -  കവിത 



പ്രഭാതം വിരിയും പൂവിതളില്‍ 

നിന്‍ മനം ഞാന്‍ കാണുന്നു കണ്മണി ...

നിനക്കായ് ഞാനിതാ എന്‍ ഹൃദയം ...

വളമിട്ടു പുഷ്ടിപ്പെടുത്തി ...


നിന്‍ കണ്ണുനീര്‍ എന്‍ മാറില്‍  വീണുടയും ..

നിന്‍ വേദന എന്നില്‍ അലിയും...

നിന്‍ മുറിവ്  എന്‍ മനം കീറും...

ഉണ്ണീ നീ യാണ് എന്‍ മനം..


ഞാന്‍ നിന്റെ അമ്മയാനുണ്ണി  ...

എന്‍ പേര് നീ മറക്കില്ലൊരിക്കലും....

ഞാനാണ്‌ ഭൂമി ദേവി.... സകല ചാരാ -

ചരങ്ങളും എന്നില്‍ അലിയുന്നു.


എന്‍ വയറു വിശന്നു കരിഞ്ഞപ്പോള്‍ ....

ഉണ്ണീ നീ ..എവിടെ യായിരുന്നു..

എന്‍ ദേഹം ച്ചുട്ടുപോള്ളിയപ്പോള്‍ ...

ഉണ്ണീ നീ എവിടെ യായിരുന്നു....


എന്‍ മരണ കിടക്കയില്‍ നിന്നെ കണ്ടില്ലല്ലോ ...

ഒരു തുള്ളി വെള്ളം ദാഹിച്ചു ഞാന്‍ ..

എന്‍ കണ്ണ് നിന്നെ തേടി പരതി ....

എന്‍ ഹൃദയം നിനക്കായ് കേണു 


ഉണ്ണീ നിന്‍ സാമിപ്യം ഈ അമ്മക്ക് ....

ഈ നേരത്തു കിട്ടുമെങ്കില്‍ മോനേ ....

നിന്‍ ജീവിതയുസ്സിന് എന്‍ കരങ്ങള്‍ ....

കൂടെയുണ്ടാകും നിന്‍ ജീവിതം വിടരട്ടെ....


സമാപനം .

No comments: