ഉച്ചയൂണ് കഴിഞ്ഞു ബാബുമോന് പറമ്പിലെ മാവിന്‍ ചുവട്ടില്‍ വിശ്രമിക്കാന്‍
വന്നിരുന്നതാണ്. കുളിര്‍മയുള്ള ഇളംകാറ്റും മാവിന്റെ തണലും കൂടി യായപ്പോള്‍
ബാബുമോന് സന്തോഷ ഭരിതനായി അറിയാതെ ഒരു ദീര്‍ഘ നിശ്വാസം വിട്ടുപോയി . ഒരു ഊഞ്ഞാലും
കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്ന് ആശിക്കതിരുന്നില്ല . ബാബുമോന് ചുറ്റും തല
തിരിച്ചു നോക്കി. ലില്ലി ഉച്ചയൂണ് കഴിഞ്ഞു കളിക്കാന്‍ വരാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്
ഇതുവരെയും കാണുന്നില്ലല്ലോ . ക്ലാസ്സു വിട്ടപ്പോള്‍ ഇന്ന് കളിക്കാന്‍ വരാമെന്ന്
സമ്മദിച്ചതാണ് . ചിലപ്പോള്‍ ഊണ് കഴിചേച്ചു പതുക്കെയേ വരുകയുള്ളാരിക്കും. പതുകെ
വരട്ടെ. അങ്ങനെ ആശ്വസിച്ചു . മസില്‍ ഇങ്ങനെ ഓരോന്നും ആലോചിച്ച് വിഷണ്ണനായി
ഇരുന്നപ്പോള്‍ വര്‍ണ്ണ ചിറകുകളുള്ള ഒരു തുമ്പി ബാബുമോന്റെ തൊട്ടടുത്ത്‌ കൂടി
പറന്നുപോയി. ഹായ് എന്ത് ഭംഗിയുള്ള തുമ്പി.
ഇരുന്ന ഇരിപ്പില്‍ ചാടിയെനീറ്റു തുമ്പിയെ പിടിക്കാനായി പിന്നത്തെ ശ്രമം . ആ
സമയത്ത് ദേ വരുന്നൂ ലില്ലി തുമ്പിയുടെ പുറകേ .” ലില്ലി ഓടി വാ നമുക്കീ തുമ്പിയെ
പിടിക്കാം “. ബാബുമോന് ഉറക്കെ പറഞ്ഞു. രണ്ടുപേരും
കൂടി ആ വര്‍ണ്ണ തുമ്പിയുടെ പുറകെ പാഞ്ഞു . കുറെ ദൂരം ഓടിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ തുമ്പി
മാവിന്റെ ചില്ലകളിലേക്ക്‌ ചേക്കേറുകയും ചെയ്തു . തുമ്പിയെ വിട്ടിട്ട് ബാബുമോനും
ലില്ലിയും കൂടി തിരിച്ചു വന്നു . “നമ്മളിന്നു എന്നതാ കളിക്കുക . ബാബുമോന്
ലില്ലിയോടെ ചോദിച്ചു. “മണ്ണപ്പം ഉണ്ടാക്കി കളിച്ചാലോ “ ലില്ലി അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. ഊം ...ഒന്നിരുത്തി
മൂളിയശേഷം ബാബുമോന് തലയാട്ടി .
“നമുക്ക് അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ രമണിയും റസാക്കിനെയും കൂടി വിളിച്ചാലോ ..,
എങ്കില്‍ നല്ല രസമായിരിക്കും ഇല്ലെ ....”ബാബുമോന്റെ ഈ അഭിപ്രായത്തോട് ലില്ലി
യോജിച്ചു . അങ്ങനെ ബാബുമോനും ലില്ലിയും കൂടി പോയി അടുത്ത വീട്ടിലെ രമണിയെയും
രസാക്കിനെയും കൂട്ടുകൂടി കളിക്കാന്‍ വിളിച്ചുകൊണ്ടു വന്നു . കളി സംഘത്തില്‍
ഇപ്പോള്‍ നാലു പേരായി . എല്ലാവര്ക്കും സന്തോഷമായി . സ്കൂള്‍ ഇല്ലാത്ത ദിവസം
ഒത്തുകൂടാന്‍ സാധിച്ചതിന്റെ സന്തോഷം ആ മാവിന്‍ ചുവട്ടില്‍ ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവര്‍ ആഘോഷിച്ചു
. പ്രശാന്ത സുന്ദരമായ ആ മാവിന്‍ ചുവട്ടില്‍
ഇരുന്നുകൊണ്ട് നാലുപേരും കൂടി മണ്ണപ്പം ഉണ്ടാക്കി കളിക്കാന്‍ ആരംഭിച്ചു . മാവിന്റെ
ഇലകളും പച്ച ഇലകളും പിഞ്ചു പേരക്കയും എന്നുവേണ്ട ചെറിയ കല്ലുകളും വരെ അവരുടെ
മണ്ണപ്പ ആഘോഷത്തിന്‍റെ വിഭവങ്ങള്‍ ആയിരുന്നു . അവരുടെ കുഞ്ഞു മനസ്സുകള്‍ സന്തോഷം കൊണ്ട്
തുള്ളിച്ചാടി . എല്ലാവരും ഒരേ സ്കൂളില്‍ അഞ്ചാം ക്ലാസ്സില്‍ പഠിക്കുന്ന
കൂട്ടുകാരാണ് . സ്കൂള്‍ അവധി ഉള്ളപ്പോഴെല്ലാം അവര്‍ ഈ മാവിന്‍ ചോട്ടില്‍ കൂടുക
പതിവാണ് .
ബാബുമോന് മത്രം കൂട്ടുകാരായ അയല്‍പക്കത്തെ പിള്ളേരുമായി കളിക്കുന്നത് അപ്പനും
അമ്മയ്ക്കും ഇഷ്ടമാല്ലയിരുന്നു . ശരിക്കും ഒരു കിളിക്കൂട്ടില്‍ അകപ്പെട്ടത്
പോലെയായിരുന്നു വീട്ടില്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നത്.
ഒരു സ്വാതന്ത്ര്യവും ഇല്ലാത്ത ജീവിതം ബാബുമോനെ വല്ലാതെ വീര്‍പ്പുമുട്ടിച്ചു . തന്നെയുമല്ല
, വീടിനകത്താനെങ്കില്‍ കൂടെ കളിക്കാന്‍ കൂട്ടിനു ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. മറ്റു
പിള്ളേരുടെ കൂടെ വിടുകയും ഇല്ല . വല്ലാത്ത ദുര്‍വിധി തന്നെ . ബാബുമോന് ഇതൊക്കെ
ഓര്‍ത്തു ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരുന്നു സ്ന്കടപ്പെടുമായിരുന്നു . അപ്പന്റെയും അമ്മയുടെയും
കണ്ണു വെട്ടിച്ചാണ് മിക്കപ്പോഴും അയല്‍പക്കത്തെ പിള്ളേരുമായി മാവിന്‍ ചുവട്ടില്‍
കൂടിയിരുന്നത് . ലില്ലിയും രമണിയും റസാക്കും വളരെ നല്ല കൂട്ടുകാരായിരുന്നു .
ഉച്ചയൂണ് കഴിഞ്ഞ് സാധാരണ നപ്പനും അമ്മയും ഉറങ്ങുന്ന നേരത്താണ് ബാബുമോന് വീട്ടില്‍
നിന്നും ചാടിയിരുന്നത് . അപ്പനും അമ്മയ്ക്കും കൂടി ഒരേയൊരു മകന്‍ . ബാബുമോന്റെ
മൂത്ത ചേട്ടന്‍ നേരത്തെ ഒരു അപകടത്തില്‍ മരിച്ചു പോയിരുന്നു . അതുകൊണ്ടാണ്
ബാബുമോനെ ഇത്രയും കടിഞ്ഞാണിട്ട് വളര്‍ത്തിയിരുന്നത് . പുന്നാരിച്ചു പുന്നാരിച്ചു
താഴെയും വെക്കില്ല , തോളെന്നു ഒട്ടു
ഇറക്കുകയും ഇല്ല. ഇതായിരുന്നു വീട്ടിലെ സ്ഥിതി . പക്ഷെ ബാബുമോന് ഈ
സ്നേഹതെക്കാളും വലുത് പ്രിയ കൂട്ടുകാരുടെ
സമിപ്യമായിരുന്നു . തുമ്പികളും പക്ഷി കുഞ്ഞങ്ങളും കോഴിക്കിഞ്ഞുങ്ങളുടെ കൂടെയുള്ള
ഇരിപ്പും ചിത്രശലഭങ്ങളും ഒക്കെയായിരുന്നു ബാബുമോന്റെ ഇഷ്ടങ്ങളും സഹചാരികളും .
മണ്ണപ്പം ഉണ്ടാക്കി കളിച്ചു സമയം പോയത് ബാബുമോനും കൂട്ടുകാരും അറിഞ്ഞില്ല .
എല്ലാവരും കൂടി വളരെ സന്തോഷത്തോടെ ഇരിക്കുന്ന സമയം പെട്ടെന്ന് പുറകില്‍ നിന്ന് ഒരു അലര്‍ച്ചയും ബാബുമോന്റെ
തുടയില്‍ ചൂരലിന് ഒരു അടിയും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു . അപ്പന്‍ കോപം കൊണ്ട് മുന്നില്‍
നില്‍ക്കുന്നു . കൂട്ടുകാരെല്ലാം കൂടി ഒരൊറ്റ ഓട്ടം . പക്ഷി പറക്കുന്ന വേഗതയില്‍ .
ലില്ലി നിന്ന നില്പില്‍ അപ്രത്യക്ഷമായി . എങ്ങോട്ട് പോയെന്നറിഞ്ഞില്ല . ബാബുമോന്
അടികൊണ്ടു ഒരൊറ്റ കരച്ചില്‍ . ആ കിഞ്ഞു മനസ്സില്‍ അതുവരെ യുണ്ടായിരുന്ന അതിരറ്റ
സന്തോഷം വേദനയുടെ കാര്‍മേഘത്തിന് വഴിമാറി . മനസിലെ ദുഖം ഉള്ളിലൊതുക്കി ബാബുമോന്
വീണ്ടും കൂട്ടിലടച്ച പക്ഷിയായി . അമ്മ വന്നു വരിയെടുത്തോണ്ട് പോകുമ്പോഴും ബാബുമോന്
ഒരു ബന്ധനത്തിന്റെ വേദന മാത്രം ബാക്കി .
സമാപനം
No comments:
Post a Comment